چهارشنبه 14 آذر 1403
×

دورهمی مهران مدیری و محمدرضا فروتن با ویگن تماشایی شد

شب گوش: به تازگی پخش تیتراژ سریال گردن‌زنی با صدای ویگن خبرساز شده. خب انتظار می‌رفت که مخاطبان از این اتفاق در یک سریال ایرانی استقبال کنند و همچنین قابل پیش‌بینی بود که در ادامه ترانه ویگن زیر تیغ سانسور برود. اما این نخستین بار نیست که صدای ویگن در آثار نمایشی ایرانی استفاده می‌شود. در این مطلب به سراغ چند اثر مطرح می‌رویم که با صدای این خواننده برای خود آبرو خریدند. با ما همراه باشید.

دورهمی مهران مدیری و محمدرضا فروتن با ویگن تماشایی شد

جنگل پرتغال

جنگ پرتغال به لحاظ بصری دلپذیر بود. ماجرای مردی که خاطراتش به حال و هوای زیبای شهر تنکابن سنجاق شده و حالا در بازگشت درگیر بازسازی یک رابطه قدیمی شده. در این میان صدای ویگن در طول فیلم جاری‌ست. "بعد از او دیگر نمی‌خواهم آفتاب و آسمان را". همین تکه از ترانه، روایت تراژدی سهراب بهاریان (میرسعید مولویان) در تنکابنِ زیباست. ترانه "آسمان آبی" را پرویز وکیلی سروده که بر ملودی شنیدنی ایتالیایی سوار شده و چه خاطره‌ها که با آن ساخته نشده...

شب یلدا

گردن‌زنی

گردن‌زنی تازه آغاز شده. ماجرا درباره اقتباس فیلنامه هم زیاد است. کاری به این‌ها نداریم. پرداختن به موسیقی در قسمت نخست و به قولی اجرای زنده یک ترانه، اتفاق نیکی بود. اما شاید غافلگیرکننده‌تر از لحظات حساس قسمت نخست، صدای ویگن بود که به هنگامه بهتِ مخاطبِ سریال پخش شد. ترانه "حرم" که شاید به اندازه دو ترانه قبل شنیده نشده اما کهنه‌شرابی‌ست که تازه سربرآورده و احتمالا بیش از این‌ها شنیده شود. "حرم" را فریبا وکیلی نوشته و ملودی‌ هم دستپخت کوروش یغمایی‌ست. ترانه‌ای که البته خیلی زود اسیر سانسور شد.

دراکولا

شاید دراکولا جزو آثار فاخر سینمای ایران نباشد اما ایده‌ی خلاقانه مهران مدیری برای اجرای زنده در این اثر جزو خاطرات ماندگار نمایش خانگی شد. او به "مهتابِ" ویگن ادای دین می‌کند. ترانه‌ای که یکی از شناسنامه‌های ویگن در دنیای موسیقی‌ست. مهتاب را ناصر رستگارنژاد نوشته و خود ویگن، ملودی را سوار این ترانه کرده. اما شاید تنظیم‌کننده اثر هم غافلگیرتان کند. ناصر چشم‌آذر که خود از ستون‌های موسیقی ایرانی در نیم قرن گذشته است با سازبندی دقیق از این ترانه یک خروجی جاویدان را برای ما ایرانی‌ها به یادگار گذاشته است.

سرخپوست

ملاقات جذاب سرگرد نعمت جاهد (نوید محمدزاده) با سوسن کریمی (پریناز ایزدیار) یک سورپرایز ویژه دارد. جاهد لحظات سختی را سپری می‌کند و اینجاست که در میان تمام ابهامات داستان "فریاد انتظار" پخش می‌شود. ترانه‌ای لطیف که با نوای ویالون روح را جلا می‌دهد. اثری که به دنبال اسارت روح و جان آدمی‌ست. شاهکار دیگری از پرویز وکیلی و ویگن که با تنظیم سورن این‌بار برای ما ایرانی‌ها تبدیل به نوستالژی شده است.